Home Książki Reportaż Umma. Reporter na Bliskim Wschodzie Jeden z najbardziej znanych francuskich współczesnych reporterów, uhonorowany francuskim odpowiednikiem Pulitzera, przedstawia swoją wizję Wschodu – złożoność świata uchwycona w reportażu Montesquiou to odpowiedź na szerzącą się w Europie islamofobię. Umma to wspólne określenie wszystkich krajów należących do społeczności muzułmańskiej. Jednak w reportażu Montesquiou pojęcie to oznacza znacznie więcej. To nie tylko kolejne kraje, które odwiedził, lecz przede wszystkim szereg innych kultur, odrębnych miejsc i szczególnych narodów, które miał okazję spotkać w ciągu lat swoich podróży i pracy. Montesquiou pokazuje czytelnikowi piękny i skomplikowany świat, w którym obyczaje i tradycje dynamicznie przeplatają się z nowoczesnością. Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Podobne książki Oceny Średnia ocen 8,0 / 10 146 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści
17. Autor podjął się już wstępnego omówienia koncepcji państw „pomostów” regionu Bliskiego Wschodu w: R. Ożarowski, Ideologia na Bliskim Wschodzie. Studium porównawcze, Gdańsk 2006, s. 16–17. 18. Podział ten także znajduje się w R. Ożarowski, op.cit., s.17–18, jednak nie jest przedmiotem większych rozważań. 19.
Joe Biden zbija żółwika z saudyjskim następcą tronu i de facto władcą tego kraju, Mohammedem Bin Salmanem. Jednak gdy przejść do konkretów, jego wizyta na Bliskim Wschodzie już nie wyglądała tak dobrze (Fot. Twitter) Mimo kilku miłych gestów, Amerykanom nie udało się uzyskać jednoznacznych ustępstw od arabskich partnerów. Trudno się jednak temu dziwić. Od kilku lat widać wyraźnie, że bogate monarchie Zatoki Perskiej próbują coraz bardziej uniezależnić się politycznie od Waszyngtonu. Sojusz z Ameryką nadal jest ważny, ale Arabowie zauważają coraz więcej korzyści płynących z równoległej współpracy z Rosją i Chinami. Więcej ropy z Arabii Saudyjskiej? Najpierw trzeba zapytać Moskwę Jednym z tematów, który Joe Biden omawiał z Saudyjczykami, a który wzbudził największe zainteresowanie mediów, była sprawa zwiększenia wydobycia ropy naftowej. Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę ceny ropy poszły ostro w górę. Mimo, że na początku lipca ceny ustabilizowały się na poziomie ok. 100$ za baryłkę, to nadal jest to o ok. 25% drożej niż pod koniec 2021 Joe Bidenowi nie udało się uzyskać jasnej deklaracji ze strony Rijadu na temat zwiększenia wydobycia. Saudyjczycy podkreślili, że wszelkie decyzje w tym zakresie będą podejmować na podstawie sytuacji rynkowej oraz po konsultacjach w formacie OPEC+ (tj. z udziałem Rosji). Najbliższe spotkanie OPEC+ planowane jest na początek sierpnia i dopiero wtedy zapadnie ewentualna decyzja o zwiększeniu wydobycia (która jest jednak mało prawdopodobna). Podczas spotkania z Bidenem, Mohammed bin Salman (MBS), saudyjski następca tronu, podkreślił co prawda, że Arabia Saudyjska pracuje nad stopniowym zwiększeniem swoich „możliwości produkcyjnych” do 12, a następnie 13 mln baryłek dziennie. Jednak MBSowi chodziło tylko o zapewnienie sobie technicznej możliwości wydobycia na takim poziomie, a nie o zwiększenie faktycznego wydobycia. Poza tym MBS podkreślił, że zwiększenie „możliwości produkcyjnych” do 13 mln baryłek KSA chce osiągnąć dopiero w 2027 r. Słowa saudyjskiego księcia zdają się potwierdzać ostatnie opinie analityków finansowych, którzy twierdzą, że królestwo ma obecnie bardzo ograniczone „wolne moce produkcyjne”. BREAKING: Saudi Arabia's Crown Prince announces the country will seek to increase its oil production capacity to 13 million barrels per day.— The Spectator Index (@spectatorindex) July 16, 2022 Joe Biden na Bliskim Wschodzie. Problemy z Iranem Równie ważnym tematem była kwestia irańskiego programu nuklearnego. Od lutego rozmowy amerykańsko-irańskie w sprawie reaktywacji tzw. JCPOA (porozumienie nuklearne z 2015 r., które porzucił prezydent Trump) pozostają w martwym punkcie. Bliskowschodni partnerzy USA obawiają się, że ostatecznie Teheran może porzucić ścieżkę rozmów i skonstruować broń ostrą retorykę wobec Iranu prezentuje Izrael, który jest przeciwny w ogóle samej idei rozmów z Irańczykami i naciska na Amerykę, aby siłowo rozwiązać problem irańskiego programu nuklearnego. W zeszłym roku ówczesny premier Izraela, Naftali Bennett, ostrzegał, że Izrael może przeprowadzić naloty na Iran, jeśli nadal będzie czuł się zagrożony, nawet jeśli dojdzie do porozumienia między tym krajem a Bidena miała uspokoić Izraelczyków w sprawie Iranu. Dlatego też 14 lipca w Jerozolimie prezydent Biden i nowy premier Izraela Ja’ir Lapid podpisali specjalną deklarację, w której zobowiązali się nie pozwolić Iranowi na budowę broni nuklearnej oraz zadeklarowali możliwość użycia wszelkich środków, aby powstrzymać Irańczyków przed konstrukcją „bomby”.Premier Lapid próbował przedstawić deklarację jako wielkie zwycięstwo izraelskiej dyplomacji. Izraelscy komentatorzy przyjęli ją jednak z większym dystansem. Izraelczycy zdają sobie bowiem sprawę z tego, że rozmowy amerykańsko-irańskie pozostają zawieszone od lutego i nic nie wskazuje, aby obie strony miały szybko wrócić do rozmów. W Tel Awiwie istnieją obawy, że Iran jest już zdeterminowany aby skonstruować broń nuklearną. Biorąc pod uwagę wojnę na Ukrainie (w kontekście konfrontacji amerykańsko-rosyjskiej), Izraelczycy muszą zakładać że w sytuacji gdyby Iran wyprodukował „bombę”, Ameryka może nie być skłonna do siłowego rozwiązania „irańskiego problemu”. Izrael byłby zdany zatem tylko na siebie. Joint US-Israeli statement says "US and Israel will never allow Iran to possess a nuclear weapon".— Fuat (@lilygrutcher) July 14, 2022 Sojusz arabsko-izraelski, ale na warunkach Arabów Kolejnym tematem rozmów, ściśle związanym z kwestią Iranu, była sprawa budowy polityczno-wojskowego bloku współpracy, złożonego z krajów arabskich i Izraela. Przed wizytą Bidena amerykańska prasa spekulowała zwłaszcza o integracji izraelsko-arabskiej obrony przeciwlotniczej – tak, aby wspólnie przeciwstawić się Iranowi, który posiada bardzo zaawansowany program rakiet balistycznych. Temat ten nabrał na znaczeniu zwłaszcza teraz, gdy negocjacje z Iranem znalazły się w martwym tym polu także nie doszło jednak do żadnego przełomu. Arabia Saudyjska zgodziła się tylko na otwarcie swojej przestrzeni powietrznej dla izraelskich samolotów cywilnych (mimo formalnego braku stosunków dyplomatycznych). Rozmowy na temat sformalizowania współpracy arabsko-izraelskiej w ramach sojuszu obronnego nie tylko nie przyniosły znaczących postępów, ale wywołały nawet ostrą reakcję Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Anwar Gargash, doradca prezydenta ZEA, stwierdził że Emiraty nie dadzą się wmanewrować w regionalny sojusz wymierzony w Iran. Gargash dodał, że Emiraty rozważają także ponowne wysłanie swojego ambasadora do Teheranu (od 6 lat szefem misji dyplomatycznej ZEA w stolicy Iranu jest charge d’affaires).Postawa ZEA dobrze obrazuje, jak zagmatwane są stosunki arabsko-izraelskie. Z jednej strony Arabowie obawiają się irańskiej ekspansji w regionie i chcą bliżej współpracować z Izraelem. Z drugiej, co jednak ważne, sami chcą decydować o tempie rozbudowy tej współpracy – a nie zgadzają się, żeby tempo to narzucał Izrael, czy sama Ameryka. Chiński smok nad Zatoką Perską Joe Biden poruszył także temat rosnącej roli Rosji i Chin w regionie. „Nie odejdziemy [z Bliskiego Wschodu]” i nie zostawimy próżni, którą wypełniłyby Chiny, Rosja czy Iran” – mówił Biden w Arabii Saudyjskiej. Ciężko jednak traktować jego słowa poważnie, gdy weźmie się pod uwagę rosnącą rolę Chin w 2020 r. Chiny stały się głównym partnerem handlowym zarówno Saudów, jak i Emiratów. Widać także początki współpracy wojskowej między Chinami a monarchiami Zatoki Perskiej. Amerykański wywiad uważa np. że Saudyjczycy – we współpracy z Chińczykami – prowadzą zaawansowany program budowy rakiet symbolem porażki USA w ograniczaniu chińskich wpływów w regionie stała się sprawa sprzedaży samolotów F-35 do ZEA. Wstępną umowę w tej sprawie, wartą łącznie 23 mld $, podpisał Trump, ale umowa została zablokowana przez administrację Bidena, która zażądała od Emiratów ograniczenia współpracy z Chinami, na co Abu Zabi nie chciało się zgodzić. Ostatecznie rozmowy upadły, a Emiraty podpisały, wart 19 mld $, kontrakt z Francją na dostawy samolotów Dassault arabskich monarchów wobec rywalizacji USA-Chiny dobrze podsumował saudyjski minister Ali Jubeir, który komentując wypowiedź Bidena o Chinach, stwierdził, że zarówno USA, jak i Chiny są ważnymi partnerami KSA i bliskie relacje z tymi dwoma krajami nie wykluczają się wzajemnie. Tuż po wizycie Bidena, szef 🇸🇦dyplomacji stwierdza, ze KAS będzie utrzymywało bliskie relacje zarówno z 🇺🇸jak i z 🇨🇳.Taka postawa nie powinna być dla nikogo zaskoczeniem i dobrze pokazuje ograniczony wpływ 🇺🇸na sytuacje w regionie. Marek Stefan (@MStefan92) July 19, 2022 Joe Biden na Bliskim Wschodzie. Miłe gesty i twarda polityka Wizyta Bidena na Bliskim Wschodzie pełna była miłych gestów i przyjacielskich komentarzy. Nawet Saudowie – mimo wcześniejszych krytycznych wypowiedzi Bidena wobec Królestwa Arabii Saudyjskiej (które nazwał „pariasem”) i księcia Mohammeda bin Salmana – przyjęli Bidena bardzo ciepło, zapraszając go do wzięcia udziału w szczycie Rady Współpracy Zatoki Perskiej. Podpisano także kilka memorandów, które w przyszłości mogą doprowadzić do zacieśnienia relacji między Ameryką a jej arabskimi partnerami. Na poziomie PR-owym wizyta skończyła się zatem pełnym sukcesem. Jeśli idzie jednak o konkrety, bilans wizyty Bidena na Bliskim Wschodzie wygląda blado. Amerykanom nie udało się uzyskać od Saudów żadnej jednoznacznej deklaracji w zakresie ich stosunków z Chinami czy Rosją. Równie niechętnie KSA podeszło do kwestii zwiększenia wydobycia ropy – podkreślając że decyzje w tej kwestii powinny zapadać w formacie OPEC+ (z udziałem Rosji). Trudno się jednak dziwić, że wizyta Bidena zakończyła się w taki, a nie inny sposób. Relacje między Ameryką a arabskimi monarchiami pozostają napięte jeszcze od czasów prezydentury Obamy. Tymczasem nad Zatoką Perską do władzy doszło nowe pokolenie arabskich przywódców, chcących zerwać ze statusem swoistego „wasala” USA i – wykorzystując bogactwo zasobów naturalnych – prowadzić niezależną politykę zagraniczną, lawirując między Waszyngtonem, Moskwą i Pekinem. Liderami tego pokolenia są Mohammed bin Salman (następca tronu KSA, który de facto rządzi już Królestwem) i Mohammed bin Zayed (prezydent ZEA). Słabnące wpływy Ameryki. Wizyta Bidena ujawnia ograniczone możliwości wpływania przez USA na region Bardzo dobrze, że Biden pojawił się na Bliskim Wschodzie. Mimo wszystkich kontrowersji otaczających KSA i postać MBSa, Ameryka nadal potrzebuje Arabii Saudyjskiej, a Arabia Saudyjska potrzebuje Ameryki. Amerykanie muszą jednak pamiętać, że samymi gestami dobrej woli nie utrzymają wpływów w regionie. Dlatego powinni jak najszybciej wypracować nową, kompleksową politykę wobec Bliskiego Wschodu. Czytaj także: Raport: Arabowie przestają wierzyć w demokracjęOperacja „Claw Lock”. Turcja zabija cywilów w północnym Iraku Pytanie jednak, czy Ameryka jest zdolna do opracowania takiej polityki. Mimo kilku inicjatyw względem Bliskiego Wschodu czy to administracji Obamy, czy tej Trumpa, Amerykanom od ponad 20 lat brakuje pomysłu na nową formułę współpracy z krajami regionu, a amerykańscy dyplomaci krzątają się od kryzysu do kryzysu. To nie jest wina tylko samych Amerykanów, ale też dynamicznych zmian społecznych i politycznych, które zachodzą na Bliskim Wschodzie, a do których Amerykanie nie mogą się przystosować, co pokazały np. doświadczenia arabskiej wiosny. Sojusz z Ameryką jest cały czas dla Arabów bardzo ważny. Jeśli Amerykanie nadal nie będą jednak w stanie gruntownie przebudować swoich stosunków z Bliskim Wschodem, to ostatecznie pozycja USA jako hegemona w regionie załamie się. Chętnych na zajęcie pozycji Amerykanów jest natomiast wielu, co dobrze pokazał szczyt tzw. trójki astańskiej w Teheranie, który odbył się zaledwie 3 dni po wizycie Bidena, a wzięli w nim udział prezydenci Rosji, Turcji i Iranu. Polecamy: Słabną rosyjskie wpływy w Syrii. W grze pozostają Turcja i IranWojna w Jemenie. Czy zawieszenie broni może być szansą na pokój? Tomasz Rydelek bloga "Puls Lewantu", członek Abhaseed Foundation Fund, współpracownik redakcji "Układ Sił". Bliski Wschód, historia Imperium Brytyjskiego i książki Alberta Camusa.
Sytuacja palestyńskich uchodźców jest dramatyczna i skandaliczna. Setki tysięcy ludzi trzymanych jest w bydlęcych warunkach w obozach przez pokolenia. Bez ob
Wyruszyłem w świat, który być może się skończy. By złożyć hołd jego mieszkańcom. Posłuchać ich opowieści, a osąd zastąpić ciekawością, zainteresowaniem - mówi dziennikarz i reporter DARIUSZ ROSIAK, który odbył podróż do miejsc, gdzie rodziło się chrześcijaństwo - Czy „Ziarno i krew” to bardziej zapis podróży dziennikarza czy „pielgrzyma z poreligijnego świata w królestwie tajemnicy” - jak Pan napisał o sobie w książce?- Przyjechałem ze świata poreligijnego na Bliski Wschód, gdzie religia jest częścią codzienności. Jest silna, namacalna, obecna w każdym geście. Chroni przed światem zewnętrznym, daje poczucie zakorzenienia. Książka nie jest jednak konfesyjna. Moja podróż nie była w założeniu poszukiwaniem wymiaru religijnego we mnie, chociaż częściowo taką się stała. Jednak reporter nie może się wzruszać podczas pracy, ani snuć dogłębnych refleksji, bo jeśli zacznie to robić, to nic nie napisze. Choć nie ucieknę od emocji, to cały czas mam w głowie myśl: „zanotuj natychmiast, bo zapomnisz”. Wzruszenia zarezerwowane są dla Jacy czytelnicy sięgną po książkę o bliskowschodnich chrześcijanach?- Mam nadzieję, że ludzie, których interesują inni Inni czyli jacy? Czy statystyczny Polak katolik zrozumie takiego maronitę, libańskiego brata w wierze?- Może maronitę w Libanie tak. Ale bliskowschodnie chrześcijaństwo jest kompletnie inne od rzymskiego katolicyzmu. Jest ortodoksyjne, czyli zamknięte, a w miejscach takich jak Egipt jest mu znacznie bliżej do islamu, niż katolicyzmu. Polacy pewnie przyjęli już do wiadomości, że Jezus, Matka Boska i apostołowie byli Żydami, ale nie wiem, czy zdają sobie sprawę, że wokół nich byli Aramejczycy, Chrystus mówił po aramejsku. Że religię do pierwszych zborów przynosili Grekom i innym narodom właśnie Żydzi. A narody te żyły w historycznej Syrii, na równinie Niniwy - miejscach, które są dziś częścią Iraku czy Turcji. - To nie jest wiedza powszechna. Dla Pana było inaczej?- Dla mnie też ta podróż była odkrywaniem świata. Wiele uczyłem się pisząc tę książkę. - Skąd pomysł na taką żywą lekcję historii chrześcijaństwa?- Prawie dwadzieścia lat temu przeczytałem „From the Holy Mountain” Williama Dalrymple’a, brytyjskiego reportera, historyka, który dziś mieszka w Indiach. Wędrówkę Dalrymple’a zainspirował z kolei prawosławny mnich, święty Jan Moschos. W VI w. odbył on podróż po ówczesnych zborach Palestyny, Egiptu, Syrii i innych. Dalrymple poszedł jego śladem w latach 90., a ja ruszyłem podobną trasą dwadzieścia lat Czemu musiało upłynąć tyle lat?-Bo człowiek musi dojrzeć do takiej podróży i napisania takiej książki. -Jakim zmianom uległ świat bliskowschodnich chrześcijan przez te dwie dekady?- Wtedy chrześcijanom w Syrii i Iraku nie groziła śmierć. Przed inwazją na Irak, tam oraz w Syrii żyło 1,5 miliona chrześcijan. Przed wojną w Syrii żyło ich wciąż około 400 tysięcy. Teraz nie ma ich prawie wcale. Większość irackich chrześcijan przebywa w Kurdystanie lub uciekła dalej. - Miał Pan wyjątkowo dobrych informatorów. A może to siła wyższa nad Panem czuwała?- Wciąż się nad tym zastanawiam. Często sam się dziwiłem, że pewne rzeczy się dzieją. Były pouczające i wzbogacające. Mam jednak nieco banalne spostrzeżenie: większość ludzi chce rozmawiać. Trzeba spróbować ich otworzyć, bez osądzania. Osąd trzeba zastąpić ciekawością, Pana podróż po świecie bliskowschodnich chrześcijan zaczyna się jednak w Szwecji. Co Pana tam poprowadziło?-Jedną z najbardziej ekscytujących chwil reporterskiej podróży jest jej początek i ta biała, pusta kartka przed tobą. Wiedziałem, że chcę zacząć zapełniać tę kartkę historią chrześcijańskich uchodźców, którzy wyemigrowali do Europy i którzy opowiedzą mi o sobie w zupełnie innym otoczeniu. Podróż rozpocząłem w mieście Södertälje. To od kilkudziesięciu lat enklawa chrześcijańskich uchodźców z Bliskiego Wschodu. -I trafił Pan do społeczności pękniętej na pół. Nie zdziwiło Pana, że w sytuacji, kiedy grozi im wyginięcie albo zamiana w Szwedów, chrześcijanie w Södertälje się kłócą?-To specyficzne miejsce. Uchodźcy są tam na tyle długo, że musiał dotknąć ich kryzys i kłótnie o to, czy mają bardziej tożsamość religijną czy narodową. Ten podział jest bardzo trudny do zrozumienia dla ludzi z zewnątrz. - Trochę skołowany ruszył Pan do źródła, czyli na Wschód. - Wiedziałem, że centralną częścią podróży będzie południowa Turcja, gdzie kiedyś żyło wielu chrześcijan, a dziś zostało ledwie kilka tysięcy. Potem prowadziła mnie geografia i historia: przystanek w Stambule, Liban, Egipt. Dobrze się stało, że skończyłem podróż w Izraelu, gdzie rzeczywiście wszystko się W drodze spotyka Pan niezwykłych ludzi, jak Libankę Nuhad Al-Chami, która miała doświadczyć cudu Nuhad w latach 90. zdiagnozowano miażdżycę tętnicy szyjnej, jej ciało było sparaliżowane. Lekarze odesłali ją do domu, nie mogąc nic zrobić. Nuhad twierdzi, że została uzdrowiona we śnie przez maronickiego mnicha, świętego Szarbela. Według relacji, na pamiątkę uzdrowienia 22 dnia każdego miesiąca jej rany otwierają się na nowo i krwawią. Nie mogłem spotkać się z nią w ten dzień, ale widziałem szramy na jej szyi. - Patrzył Pan na jej rany i zastanawiał się, czy to nie intryga?- A co by pani pomyślała, gdyby ktoś powiedział pani, że w nocy przyszedł do niego święty Szarbel z Matką Boską i wykonał operację, która cudownie uleczyła ciało z paraliżu?- Pewnie złapałabym się za Jak pewnie większość ludzi z naszego świata. Ale akurat w Libanie czy Egipcie wszystko może być cudem. Nagły przypływ gotówki to cud, zdanie egzaminu to cud. Kiedy się nie zda, to też jest cud. Wszystko może być cudem. W tym przypadku mówimy jednak o cudzie nostryfikowanym. Przypadek Nuhad został uznany za cud przez Watykan. - Uwierzył Pan?- Możemy przyjąć, że Nuhad przez ostatnich 20 lat codziennie trze sobie szyję pumeksem i dlatego ma te szramy. A te setki osób, które ją otaczają, biorą udział w spisku. Ale to wydaje się jeszcze bardziej absurdalne niż to, że święty Szarbel przyszedł do niej i ją uleczył. Nie wiem, jaka jest A Mario z Mukattamu, czyli Mariusz Dybich z Olkusza, który opuścił zakon i zamieszkał wśród kairskich śmieciarzy? Jak Pan go poznał?- Zadzwoniłem do niego jeszcze z Warszawy. Mario okazał się niezwykle otwartym i serdecznym człowiekiem, który mi bardzo pomógł. Od wielu lat pracuje wśród koptyjskich śmieciarzy, jest autorem wspaniałych rzeźb, które zdobią skały katedry Matki Bożej i świętego Szymona Grabarza na Mukattamie w Kairze. To niezwykła postać. - Wędrował Pan szlakami, z których chrześcijaństwo znika. Mocno Pan to odczuł?- W południowej Turcji to poczucie końca nigdy nie znika. Jeździłem po niemal opustoszałych miejscach, jak klasztory w regionie Tur Abdin w Turcji. Na tamtym terenie Syriacki Kościół Ortodoksyjny miał swoje silne centrum. Dziś żyje tam trzy tysiące chrześcijan. W samym Södertälje jest ich niecałe czterdzieści tysięcy. Odwiedzałem klasztory z IV-V wieku, w których mieszka jeden mnich, a msza odbywa się raz na tydzień. To trochę jak stan zawieszenia przed śmiercią. Może utrzymywać się jeszcze długo. Jednego mnicha staruszka zastąpi inny, który pociągnie wszystko przez kolejnych dwadzieścia lat. Boję się też, że chrześcijanie, którzy uciekają z Syrii czy Iraku, już tam nie wrócą. Miejsce, gdzie rodziła się cywilizacja, z której wciąż czerpiemy, może przestać istnieć w ciągu krótkiego czasu. - Znalazł Pan na to remedium?- Nie i wydaje mi się, że nikt go nie ma. Stajemy przed rzeczami tak skomplikowanymi politycznie, że jesteśmy wobec nich bezradni. - W głosach wielu rozmówców pojawia się gorycz i wrogość do muzułmanów, którzy jeszcze do niedawna byli przecież Mają poczucie, że zostali zdradzeni. W czerwcu 2014 r., kiedy Państwo Islamskie dało irackim chrześcijanom kilka godzin na ucieczkę, ludzie zostawiali dobytek całego życia na pastwę fundamentalistów. Pomijam już kwestię zabytków w Mosulu, bezcennych manuskryptów. Ludzie mają żal, poczucie opuszczenia. Ale opuszczeni zostali też pobożni muzułmanie, którzy chodzą do meczetu, martwią się o swoje dzieci i o to, jak przeżyć do pierwszego. Tak jak wszyscy ludzie na świecie. - W jednej z rozmów mówił Pan wprost, że Państwo Islamskie to zaraza. Jak przeciętny obserwator sytuacji politycznej może dziś nakreślić granicę między tą „zarazą” a pobożnymi muzułmanami?- Wielu wschodnich chrześcijan tej granicy nie kreśli wcale. Jeden z moich rozmówców mówi, że islam to „diabelska religia” i że nie ma różnicy między al-Kaidą, an-Nusrą, Państwem Islamskim, umiarkowaną opozycją i że wszystkim marzy się kalifat. - Takie głosy padają również z ust chrześcijańskich duchownych, z którymi Pan rozmawia. Umiał Pan ich nie osądzać?- Czują najdelikatniej mówiąc niechęć, a mówiąc wprost - nienawiść. Choć oni nazwaliby to realistycznym podejściem do spraw. To charakterystyczne dla wielu chrześcijan regionu. - Uchodźcy, jak i ci, którzy zostali, wydają się mówić jednak zgodnie: nie o to chodzi, żebyście dawali nam wizy do Europy. Chodzi o to, żebyście sprawili, byśmy mogli zostać tam, skąd pochodzimy. - To głos w Polsce kompletnie niesłyszany. Cały czas dyskutujemy o sobie, nie interesujemy się tym, czego oni potrzebują. Tu zaciera się różnica między litością a empatią. Jesteśmy dobrzy w litości, tylko nic z tego nie wynika. Oni nie chcą wyjeżdżać. Chrześcijanie na Wschodzie byli ludźmi, którzy wiedli względnie stabilne życie. Często mieli firmy, dominowali w takich profesjach jak prawo, medycyna. Ormianie byli świetnymi jubilerami, rzemieślnikami. W Libanie spotkałem człowieka, który miał jedną z największych firm handlowych w Mosulu. Wylądował gdzieś na przedmieściach Bejrutu, z całą rodziną. Czy ktoś naprawdę myśli, że taki człowiek marzy, żeby znaleźć się w Polsce, w obozie pod Ostrołęką, w lesie, i dostawać 1500 złotych miesięcznie od polskiego państwa? Albo nawet 600 euro od państwa niemieckiego? On chciałby wrócić do domu i odbudować swoje życie. - Zachód ucieka przed odpowiedzialnością?- Kiedy byłem w Libanie, dochodziły do mnie informacje, że w jordańskich obozach uchodźców brakowało pieniędzy na jedzenie. W Libanie na uchodźcę wypadało 7 euro pomocy tygodniowo. Najbardziej dramatyczne głosy to takie, że Unia w praktyce wspiera proces zanikania chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie - jak powiedział mi szef Ligi Syriackiej w Bejrucie. Unia Europejska w jego mniemaniu kontynuuje politykę Państwa Islamskiego. „Oni nas wyrzucają z domów, a wy nam dajecie paszporty” - mówił. - Jeden z Pana rozmówców przypomina, że natura nie lubi próżni i wróży, że zlaicyzowaną Europę czeka, możliwe że w niedalekiej przyszłości, islamizacja. Czy zgadza się Pan z taką opinią?- Wiem tylko, że w Europie prawo, kultura wciąż odnosi się do chrześcijańskiego dorobku, ale religia w wymiarze praktyk zanika. Ja się nie boję tego, że Europa będzie islamska. Martwię się o to, że za parę lat ten milion uchodźców, który już jest w Europie, obudzi się w blokowiskach na przedmieściach, w gettach tworzonych w okolicach Berlina, Paryża i Brukseli - i będziemy mieli armię bezrobotnych, sfrustrowanych, pozbawionych perspektyw ludzi, którzy będą bardzo zdenerwowani. - Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Czy ma Pan kontakt z bohaterami książki, myśli Pan o nich?- U nich święta są oczywiście dwa tygodnie później. Wiele z tych spotkań to były spotkania ulotne, jednorazowe. Zwłaszcza z uchodźcami. Nie wiem, co dziś dzieje się z moimi rozmówcami, którzy uciekli z Iraku, Syrii. Z innymi mam kontakt i oczywiście, że o nich myślę. To nie jest tak, że po takich spotkaniach człowiek otrzepuje się i idzie dalej. Tyle że te myśli nie są dziś Co w Panu zostało z tej podróży, czym mógłby się Pan podzielić?- Obecność ludzi, słowa, emocje, wzburzenie. Czasami wzruszenie, jak podczas spotkania z muzułmańską rodziną w południowej Turcji. Czekała mnie niespodzianka. Jak się okazało, rodzina była chrześcijańska do 1915 r., kiedy miało miejsce ludobójstwo Turków i Kurdów na Ormianach, Grekach i Asyryjczykach. Żeby zachować życie ich przodkowie, jak wielu innych, przeszli na islam. W tej rodzinie poznałem dziewczynę o imieniu Güzin. To tureckie imię. Güzin zauważyła, że jej babcia po przyjściu z nabożeństwa w meczecie wykonuje w domu znak krzyża. Zaczęła wypytywać. Gdy poznała historię, postanowiła się ochrzcić. Kilkanaście lat temu nie było to prostą rzeczą w Turcji. Dziś Güzin nazywa się Kristin, czyli „należąca do Chrystusa”. Takie imię przyjęła na chrzcie. Spotkanie w tym domu zapamiętam jako pełne serdeczności, ale równocześnie myślę, że byłem świadkiem dramatycznej chwili - ci ludzie konfrontowali się ze swoją tożsamością. Tego samego wieczoru dokonano zamachu na redakcję „Charlie Hebdo”. Ta wybuchowa emocjonalnie mieszanka zostanie we mnie na długo. ***Dariusz Rosiak(1962) - dziennikarz radiowy i prasowy. W Trójce prowadzi program „Raport o stanie świata”, współpracuje z redakcją publicystyki międzynarodowej Polskiego Radia. przez wiele lat był związany z „Rzeczpospolitą”, gdzie publikował w dodatku „Plus Minus”. Dziś prasowy „wolny strzelec”. Autor książek: „Oblicza Wielkiej Brytanii”, „Żar. Oddech Afryki”, „Człowiek o twardym karku. Historia księdza Romualda Jakuba Wekslera-Waszkinela” oraz „Wielka odmowa. Agent, filozof, antykomunista”. Jego najnowsza książka „Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan” to zapis jego podróży śladem wschodnich chrześcijan. Pojechał tam, skąd pochodzą, i tam, dokąd uciekają. Do Turcji, Iraku, Libanu, Egiptu, Izraela, do Syryjczyków mieszkających w Szwecji. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Czarne.
Tłumaczenia w kontekście hasła "życia na Bliskim Wschodzie" z polskiego na angielski od Reverso Context: Spędzając sporą część swojego życia na Bliskim Wschodzie, bez końca słyszałem, jak mieszkańcy tych krajów wyrażają zdziwienie i zachwyt faktem, że brytyjscy oficerowie i urzędnicy nigdy nie brali łapówek.
polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Pamiętałeś przynajmniej, żeby dać napiwek jej opiekunce? Did you at least remember to tip her chaperone? Kiedy należy dać napiwek w restauracji w Ameryce Południowej? How should I tip in restaurants in South America? Kiedy należy dać napiwek w Australii i Nowej Zelandii? How should I tip in Australia & New Zealand? Kiedy należy dać napiwek w restauracji w Europie? How should I tip in restaurants in Europe? Chciałabym pójść, wystrojona, dać napiwek kierownikowi sali i być w stylu... I'd love to go out, get all dressed up, tip maitre d's and be all like, Cóż, jesteś zdecydowanie nie pierwszym facetem który poprosił mnie o spotkanie w barze, ale na pewno jedynym, przy którym czuję się jakbym powinna dać napiwek. Well, you're definitely not the first guy to ask me to meet him at a bar, but you are the first guy I feel like I should tip. Kiedy należy dać napiwek w Afryce i na Bliskim Wschodzie? How should I tip in Africa and the Middle East? Pamiętaj, żeby dać napiwek kelnerce. [Hannibal On Speaker] Remind me to tip the waitress. Wszystko, co musisz zrobić, to dać napiwek dziewczynie, a Lush zacznie wibrować, im więcej będziesz dawał jej napiwków, tym dłużej i silniej będzie wibrował. All you need to do is tip the girl, and the Lush will start vibrating, and the more you tip, the longer and stronger it will vibrate. Musicie też dać napiwek. You got to tip, too. A potem możesz dać napiwek. And then you can tip. Musiałem potwierdzić odbiór i dać napiwek. Jak w taksówce nie śmierdzi, lubię dać napiwek. If the cab doesn't smell, I like to tip. Nie, przynajmniej pozwól mi dać napiwek. Lepiej dać napiwek strażnikowi, który przegląda ci zęby. Jeśli chcesz dotknąć, musisz dać napiwek. You want 'em to touch you, you got to tip. Nie znoszę chodzić do łazienki, gdzie każą mi myć swoje ręce, bo mam tam gościa któremu mam dać napiwek. I hate going to the toilet and not be able to wash my own hands because I have a man there that I'm meant to tip a couple of dollars. Kazała mi zrobić tipsy, a potem dać napiwek za tipsy. She forced me to get tips, and then tip her for the tips. Teraz powinienem dać napiwek, prawda? Jak dać napiwek w Abu Zabi? Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 84. Pasujących: 39. Czas odpowiedzi: 141 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200Z panowaniem Nabuchodonozora II (605-562 p.n.e.) wiąże się kilka bardzo ważnych wydarzeń politycznych na starożytnym Bliskim Wschodzie. To właśnie on zdobył dwukrotnie Jerozolimę – w 598 roku p.n.e. i 586 roku p.n.e.). Niewola babilońska trwała od 586 roku.
LG i Microsoft Xbox nawiązały wyłączne partnerstwo marketingowe na kluczowych rynkach w Europie, Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w regionie Azji i Pacyfiku. W ramach tego partnerstwa LG OLED TV zostaje oficjalnym partnerem telewizyjnym nowej konsoli Microsoftu w tych regionach. Ponadto LG i Microsoft zorganizują specjalne wydarzenia w niektórych punktach sprzedaży detalicznej, aby zaoferować konsumentom możliwość doświadczenia mocy Xbox Series X na telewizorze LG 2020 cechy telewizora LG OLED:Dzięki takim funkcjom, jak ultraszybki czas reakcji 1 ms z niskim opóźnieniem wejścia i obsługą najnowszych specyfikacji HDMI, w tym zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), trybu Auto Low Latency (ALLM) i ulepszonego kanału zwrotnego audio (eARC), gry nie tylko wyglądają i brzmią lepiej, są bardziej czterem portom gotowym do obsługi tych funkcji, telewizory LG OLED oferują wszystkie zalety równoczesnych połączeń dla wielu konfiguracji sprzętu, od konsol po komputery połączona moc obliczeniowa tego duetu pozwala graczom cieszyć się rozgrywką w rozdzielczości 4K z szybkością do 120 klatek na sekundę, korzystając z najnowszych osiągnięć w technologii grafiki ray tracing w czasie LG OLED 2020 jako pierwsze obsługują nowy profil HGiG i jako członkowie założycieli HDR Gaming Interest Group, LG i Microsoft są przekonani, że najnowsze tytuły HDR będą wyglądać dokładnie tak, jak zamierzali ich technologii samopodświetlania pikseli telewizor LG OLED zapewnia doskonałą jakość obrazu z żywymi, naturalnymi kolorami i nieskończonym kontrastem. Jako pierwszy telewizor i pierwsza konsola do gier obsługująca Dolby Vision i Dolby Atmos, telewizory LG OLED i Xbox Series X wciągną graczy jeszcze głębiej w akcję dynamicznymi obrazami i LG
Konflikt na Bliskim Wschodzie otaczają mity. Nigdy nie było państwa "Palestyna", nigdy nie było palestyńskiego narodu. Po upadku imperium osmańskiego powstZgodnie z oczekiwaniami, Nokia ogłosiła dziś w Londynie nowe urządzenie Windows Phone ze średniej półki, Lumia 625. Oto szczegółowe informacje o cenach i dostępności od firmy Lumia 625 trafi do sprzedaży z szacunkową ceną detaliczną 220 euro (290 USD) bez podatków i Lumia 625 ma rozpocząć sprzedaż w Chinach, Europie, regionie Azji i Pacyfiku, Indiach, na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Ameryce Łacińskiej w trzecim kwartale 3 Lumia 625 będzie dostępna w różnych kolorach, w tym pomarańczowym, żółtym, jasnozielonym, białym i czarnym, z szeregiem wymiennych obudów, które pozwolą klientom spersonalizować swoje telefony.Tłumaczenia w kontekście hasła "trochę na napiwek" z polskiego na angielski od Reverso Context: Potrzebuję trochę na napiwek. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Niedziela, 25 września 2005 (13:44) Wolną rękę dał izraelskiemu wojsku premier Ariel Szaron. Chodzi o powstrzymywanie ataków rakietowych, przeprowadzanych przez ekstremistów palestyńskich, a wymierzonych w cele izraelskie. W nocy na Zachodnim Brzegu Jordanu izraelska armia aresztowała około 200 domniemanych palestyńskich bojowników. Wśród zatrzymanych ma być przywódca Hamasu na tym terenie, szejk Hassan Jusef. Wcześniej informowano o serii ostrzałów, jakie przeprowadziło izraelskie lotnictwo. Pociski miały być wymierzone w cele należące do palestyńskich bojowników w Strefie Gazy. Świadkowie mówią, że zniszczony został dom jednego z przywódców Brygad Męczenników al-Aksy. Rannych zostało także dwóch palestyńskich cywilów. Ataki miały być odpowiedzią na wystrzelenie w ciągu ostatniej doby w kierunku Izraela około 40 palestyńskich pocisków. Hamas z kolei twierdzi, że było to spowodowane wybuchem furgonetki przed dwoma dniami. W eksplozji zginęło 15 Palestyńczyków. Hamas o wybuch oskarża Izrael. Izraelskie wojsko zaś zaprzecza związkom z piątkowymi wydarzeniami. Jednocześnie dowództwo armii izraelskiej zapowiedziało, że jeżeli palestyńskie ataki na terytorium Izraela będą się powtarzać, po raz pierwszy w Strefie Gazy wojsko użyje artylerii.
WordSense Dictionary: napiwek - spelling, hyphenation, synonyms, translations, meanings & definitions.
Drodzy bracia i siostry, Jak to już zapowiedziano w czwartek, w obliczu pogarszania się sytuacji na Bliskim Wschodzie ogłosiłem na tę niedzielę specjalny dzień modlitwy i pokuty, wzywając pasterzy, wiernych i wszystkich wierzących, aby błagali Boga o dar pokoju. Ponawiam z mocą apel do stron konfliktu, aby natychmiast wstrzymały ogień i pozwoliły na wysłanie pomocy humanitarnej oraz aby przy wsparciu wspólnoty międzynarodowej szukano dróg dla podjęcia rokowań. Korzystam z okazji, by potwierdzić prawo Libańczyków do integralności i suwerenności swego kraju, prawo Izraelczyków do życia w pokoju w swym państwie oraz prawo Palestyńczyków do posiadania wolnej i suwerennej ojczyzny. Jestem z kolei szczególnie bliski bezbronnej ludności cywilnej, niesłusznie dotkniętej konfliktem, którego jest jedynie ofiarą: zarówno ludności Galilei, zmuszonej do życia w schronach, jak i wielkiej rzeszy Libańczyków, którzy raz jeszcze zobaczyli zniszczenie swojego kraju i musieli porzucić wszystko, szukając ocalenia gdzie indziej. Zanoszę do Boga żarliwą modlitwę, ażeby pragnienie pokoju przez zdecydowaną większość ludności zostało jak najszybciej zrealizowane, dzięki zgodnemu zaangażowaniu odpowiedzialnych. Ponawiam także mój apel do wszystkich organizacji charytatywnych, aby dotarły do tej ludności z konkretnym wyrazem powszechnej solidarności. Obchodziliśmy wczoraj liturgiczne wspomnienie świętej Marii Magdaleny, uczennicy Pana, która w Ewangeliach zajmuje pierwszoplanowe miejsce. Święty Łukasz zalicza ją do niewiast, które poszły za Jezusem po tym, jak "uwolnił je od złych duchów i od słabości", wyjaśniając, że ją "opuściło siedem złych duchów" (Łk 8,2). Magdalena będzie obecna pod krzyżem wraz z Matką Jezusa i innymi niewiastami. To ona, pierwszego dnia po szabacie, odkryje pusty grób, obok którego stać będzie płacząc tak długo, aż ukaże się jej zmartwychwstały Jezus (por. J 20,11). Historia Marii z Magdali przypomina wszystkim fundamentalną prawdę: uczniem Chrystusa jest ten, kto doświadczając ludzkiej słabości, zdobył się na pokorę, by prosić Go o pomoc, został przez Niego uzdrowiony i ruszył za Nim, stając się świadkiem mocy Jego miłosiernej miłości, silniejszej od grzechu i śmierci. Mocy Bożej miłości zawierzam całą ludzkość, wzywając wszystkich do modlitwy o to, ażeby umiłowani mieszkańcy Bliskiego Wschodu zdolni byli porzucić drogę zbrojnego starcia i budować ze śmiałością dialogu sprawiedliwy i trwały pokój. Maryjo, Królowo pokoju, módl się za nami! Benedykt XVI Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.Na co wydajecie swoje Bitcoin’y. My za nasze zamówiliśmy coś na bliskim wschodzie. Zgadnijcie co to.Coco Boyss - Coming SoonBooking Koncertowy: cocoo.boys
Francja była drugą, po Wielkiej Brytanii, największą potęgą kolonialną. Terytoria zależne od Paryża obejmowały, między innymi, Indochiny, Maroko, Algierię, Tunezję i inne kraje Afryki oraz Syrię i Liban na Bliskim Wschodzie. Po II wojnie światowej nastąpił rozpad imperium. Moim gościem jest Marek Brzeziński, korespondent Radia 357 w Paryżu, od ponad 30 lat mieszkający we Francji pracujący w przeszłości dla BBC, RFI i Polskiego Radia. Przez 21 lat był profesorem antropologii kultury i psychologii na Uniwersytecie Schillera w Paryżu . Rozmawiamy o tym, czy Francuzi pogodzili się z utratą własnych kolonii, jak udało się zachować w nich wpływy i dlaczego frankofonia nie kojarzy się z "russkim mirem" i promocją rosyjskiego. Jeśli spodobał się Państwu konkretnie ten odcinek, możecie przekazać napiwek Stałe wsparcie dla podcastu: Playlista Radio Wschód, czyli najlepsza muzyka ze Wschodu W tym odcinku wykorzystałem fragment utworu: Partir loin - 113 Zachęcam do zajrzenia na fan-page Po prostu Wschód na Facebooku Jest to odcinek podkastu: Po prostu Wschód Podcast poświęcony krajom za naszą wschodnią granicą, czyli byłego Związku Radzieckiego. Mowa nie tylko o polityce, ale też o kulturze i społeczeństwie. Moja + ekspertów wiedza. Jeżeli podoba się Państwu to, co robię, możecie mnie wesprzeć: z podcastów można znaleźć tu: Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora Nasza strona używa plików cookies Prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności, której polityka cookies jest częścią. Kontynuując przeglądanie serwisu zgadzasz się z naszą Polityką prywatności. Cialdini R. - Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka. by Julian Król. ggdsgdsg. See Full PDF Download PDF. See Full PDF Wiadomości Politico 8 dni temu Redakcja poleca Nikt nie wie, czy Putin jest chory, ale nikt mu nie życzy zdrowia — oto co działo się w ostatnich dniach w Aspen Niektórzy z najważniejszych ludzi zajmujących się światowym bezpieczeństwem — od szefów szpiegów, przez ambasadorów po ministrów obrony — zebrali się w Aspen w USA w tym tygodniu, by przedstawić prognozy i recepty na istniejące i potencjalne wyzwania globalne. Tematy dotyczyły zarówno bezpieczeństwa cybernetycznego, jak i braku bezpieczeństwa żywnościowego oraz wojny Rosji z Ukrainą. Jak to bywa w przypadku takich wydarzeń, optymizmu było mniej niż smutku i przygnębienia. Oto kilka najważniejszych wniosków z tegorocznego Aspen Security Forum. Wiadomości Świat 16 dni temu Arabia Saudyjska otworzyła swoją przestrzeń powietrzną "dla wszystkich przewoźników". To gest w stronę Izraela Arabia Saudyjska poinformowała w piątek, że otwiera swoją przestrzeń powietrzną "dla wszystkich przewoźników", co oznacza uchylenie długoletniego zakazu korzystania z tej przestrzeni przez Izrael. Prezydent USA Joe Biden, który przebywa na Bliskim Wschodzie, powitał z zadowoleniem tę decyzję. Wiadomości Świat 18 dni temu Co Biden chce osiągnąć w Izraelu? To może przesądzić o przyszłości świata Rosja wykorzystała wcześniejsze wycofanie się Ameryki z Bliskiego Wschodu do rozszerzenia swoich wpływów w regionie. Joe Biden chce odwrócić tę kartę. W środę przyleciał do Izraela, gdzie zamierza zawrzeć nowy sojusz, aby przeciwstawić się atakującemu Ukrainę krajowi. To jednak nie wszystko, co planuje osiągnąć. Wiadomości Świat 19 dni temu Redakcja poleca Jak Zachód traci Bliski Wschód na rzecz Putina Według USA Iran chce teraz dostarczać broń do Moskwy. Ale Arabia Saudyjska i Emiraty Arabskie nie są już wiarygodnymi sojusznikami Zachodu. Wzrost znaczenia Władimira Putina na Bliskim Wschodzie rozpoczął się wiele lat temu. Ma to konsekwencje, które wpływają nawet na codzienne życie w Europie. Wiadomości Świat 4 miesiące temu Bliski Wschód a układy z Putinem. Czy Rosja podeśle na front bojowników Państwa Islamskiego? [PODCAST] O tym, że 40 tys. najemników z Syrii może stanąć do walki z Ukrainą po stronie Rosji, mówiło się już w połowie marca. Skąd tak silne powiązania Moskwy z Bliskim Wschodem, Witold Jurasz pyta dr Magdalenę El Ghamari z Collegium Civitas. Na pytanie, czy Syryjczycy faktycznie trafią na front, ekspertka odpowiada: "dla Asada byłoby to na rękę, żeby odepchnąć tych, których już nie chce w swoich szeregach". A kogo nie chce w swoich szeregach? O tym w rozmowie dziennikarza Onetu. Wiadomości Świat 5 miesięcy temu Wojna w Ukrainie może doprowadzić do niepokojów na Bliskim Wschodzie i w Afryce – "The Economist" W swoim artykule "The Economist" przedstawił możliwe scenariusze gospodarczo-polityczne dla krajów Bliskiego Wschodu i Afryki — region jest silnie uzależniony od dostaw produktów rolnych i nawozów z Rosji, Białorusi i Ukrainy. Według autorów "wojna Władimira Putina spowoduje nędzę i niepokoje". Wskazali, że jednym z najbardziej zagrożonych krajów jest Egipt, który z Rosji i Ukrainy importuje 86 proc. całej pszenicy oraz 26 proc. kukurydzy". Wiadomości Świat 5 miesięcy temu Putin chce zaangażować w wojnę tysiące najemników z Bliskiego Wschodu. Prezydent Rosji dał "zielone światło" Prezydent Rosji Władimir Putin dał w piątek "zielone światło" dla zaangażowania w wojnę w Ukrainie 16 tys. ochotników z Bliskiego Wschodu — informuje Reuters. Posunięcie to pozwoli Rosji na wysłanie zaprawionych w bojach (np. w Syrii) najemników, bez ryzyka dodatkowych ofiar ze strony rosyjskiego wojska, o których kremlowska propaganda niechętnie wspomina. Wiadomości Świat 5 miesięcy temu Konsekwencje wojny na Ukrainie odczuje cały świat. Europa stoi teraz przed kluczowym wyborem Wojna w Ukrainie dotyczy całego świata. Przyszłość może stać się o wiele bardziej burzliwa. Zwłaszcza przed Europą stoją ogromne zadania, jeśli chce ona odgrywać dalej ważną rolę w globalnym układzie sił. Oto jak może się zmienić świat. Wiadomości Tylko w Onecie 7 miesięcy temu Redakcja poleca Tajemnicza armia Putina. Mają nowy cel. "Robią tam, co chcą" Rosyjscy najemnicy w Afryce robią, co chcą. Cel mają jeden — maksymalną eksploatację tamtejszych surowców mineralnych diamentów, złota czy kwarcu. — Zyski oczywiście potem budują fortuny rosyjskich oligarchów. Przy okazji zakładają nielegalne więzienia, gwałcą, zabijają i torturują — opowiada Onetowi Zbigniew Parafianowicz*, autor książki "Prywatne armie świata. Czyli jak wyglądają współczesne konflikty", która ukazała się nakładem wydawnictwa Mando. Parafianowicz opowiada także o spektakularnej porażce wagnerowców w starciu z amerykańskimi żołnierzami w Syrii. Wiadomości WBI 9 miesięcy temu Brytyjskie media wskazały, że niedoszły zamachowiec z Liverpoolu to azylant z Bliskiego Wschodu Niedoszły sprawca zamachu terrorystycznego, który zginął w niedzielnym wybuchu taksówki przed szpitalem w Liverpoolu, to 32-letni Emad al Swealmeen — podała w poniedziałek wieczorem policja. Według stacji Sky News był on azylantem z Bliskiego Wschodu. Wiadomości Religia Aktualności 9 miesięcy temu Trudna sytuacja chrześcijan w Libanie. Ks. Cisło: problemy ekonomiczne potęgują liczbę samobójstw W Libanie zapewnienie dziecku możliwości chodzenia do szkoły to koszt 20 dol. miesięcznie - podkreśla ks. prof. Waldemar Cisło, przewodniczący polskiej sekcji Pomocy Kościołowi w Potrzebie, wskazując szczególnie na konieczność wsparcia edukacji dzieci i młodzieży. W niedzielę 14 listopada Kościół obchodzi Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W tym roku przeżywany jest pod hasłem: "Solidarni z Libanem". Kraj zmaga się z potężnym kryzysem ekonomicznym i społecznym. Wiadomości Świat 9 miesięcy temu Białoruś podwoiła liczbę lotów z Bliskiego Wschodu Liczba migrantów z Bliskiego Wschodu, którzy chcą dostać się poprzez Białoruś na terytorium Unii Europejskiej, ciągle rośnie. Reżim Aleksandra Łukaszenki ułatwia przyjazdy do kraju i planuje kolejne rozwiązania, które mają w tym pomóc. Jak donosi niemiecki "Welt am Sonntag", także więcej lotnisk będzie obsługiwać loty międzynarodowe. Wiadomości Świat 9 miesięcy temu Były szpieg ujawnia: następca saudyjskiego tronu był gotów zabić króla Said al-Dżabri, były wysoki rangą saudyjski urzędnik ds. bezpieczeństwa powiedział, że aktualny następca saudyjskiego tronu, książę Muhammad ibn Salman chwalił się w 2014 r. podczas spotkania z ówczesnym szefem wywiadu, że jest gotów zabić ówczesnego króla Arabii Saudyjskiej Abdullaha. W rozmowie z amerykańską telewizją CBS nazwał go "psychopatą i zabójcą". Wiadomości Nauka 10 miesięcy temu Kosmiczna skała mogła zniszczyć biblijną Sodomę. Eksplozja większa niż w Hiroszimie Starożytne miasto Tall el-Hammam zostało zniszczone przez uderzenie ciała kosmicznego - twierdzą autorzy artykułu w czasopiśmie "Nature". Taka eksplozja byłaby nawet 1 tys. razy potężniejsza od eksplozji bomby atomowej zrzuconej na Hiroszimę. Całe zdarzenie mogło stać się inspiracją do powstania biblijnej opowieści o zniszczeniu Sodomy. Wiadomości Świat rok temu W Iraku będzie jak w Afganistanie? Ekspert: sytuacja jest niepowtarzalna Bliski Wschód to nie tylko Afganistan, ale także wiele innych niestabilnych wewnętrznie krajów, w tym Irak. Dr hab. Łukasz Fyderek z Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego w rozmowie z Onetem wyjaśnia, co poszło nie tak w Afganistanie, przedstawia możliwe scenariusze dla Iraku i tłumaczy, czemu niewłaściwe jest porównywanie teraz sytuacji afgańskiej i irackiej. Wiadomości Świat rok temu Redakcja poleca Izrael zaatakował Strefę Gazy. Napięcie na Bliskim Wschodzie eskaluje W nocy z czwartku na piątek izraelska artyleria rozpoczęła ostrzeliwanie terytorium Strefy Gazy, siły powietrzne kontynuują ataki - poinformował wkrótce po północy izraelski rzecznik wojskowy. Według mediów siły Hamasu w Gazie odpowiedziały dalszymi atakami rakietowymi. IDF początkowo informował o ataku lądowym na Strefę Gazy, jednak później rzecznik izraelskiego wojska przekazał, że nie przekroczyło ono granicy. Wiadomości Tylko w Onecie rok temu Konflikt izraelsko-palestyński. Broniatowski: światowe mocarstwa muszą doprowadzić do powstrzymania walk - W Izraelu i w palestyńskiej enklawie miasta Gaza znów wybuchła wojna. To nie kolejna intifada, czyli uliczne powstanie Palestyńczyków przeciwko Izraelowi, tylko regularne starcie rakietowe, które grozi przerodzeniem się w bitwę uzbrojonej piechoty - mówi w komentarzu dziennikarz Onetu Michał Broniatowski. Wiadomości Opinie rok temu Jordania i Izrael. Co poszło nie tak 27 lat po podpisaniu pokoju i co zrobić, żeby ten pokój uratować [ANALIZA] 27 lat po podpisaniu układu pokojowego nadzieje związane z rozwojem relacji Izraela i Jordanii się nie spełniają. Jest wręcz gorzej, choć na szczęście nadal funkcjonuje współpraca Ammanu i Jerozolimy w sprawach bezpieczeństwa - pisze były izraelski dyplomata Zvi Mazel*. Wiadomości Świat rok temu Irański statek zaatakowany na Morzu Śródziemnym Irański kontenerowiec stał się zdaniem Teheranu celem "terrorystów". Armator poinformował w piątek, że znajdujący się na wodach Morza Śródziemnego statek został lekko uszkodzony przez ładunek wybuchowy. Według agencji, powołujących się na raport "Wall Street Journal", o atak podejrzewany jest Izrael. Wiadomości Świat rok temu Netanjahu: to Iran odpowiada za eksplozję na statku izraelskiej firmy Premier Izraela Benjamin Netanjahu oświadczył w poniedziałek, że to Iran jest odpowiedzialny za piątkową eksplozję na przepływającym przez Zatokę Omańską statku należącym do izraelskiej firmy. Pokaż więcej D5DD.